ટીમલા ખલાસી પંચ રાંદેર
લગ્ન એટલે સાયુજ્ય
-બે વિજાતિય દેહનું જોડાણ તેનું નામ લગ્ન પણ તેનો ખરો અર્થ તો એવો છે કે બે દેહ દ્વારા બે મન એક કરવા. એનાથી પ્રેમ પ્રગટે, આત્મિયતા વધે અને અંદરના આંતરિક સૌંદર્યને જોઈ સુખનો અનુભવ થાય એ જ ખરૂં લગ્ન.
-પોતાનો જીવનસાથી બધી રીતે આદર્શ હોય તે અપેક્ષા વધુ પડતી છે. સંસારમાં દરેક જણ આપણી અપેક્ષાઓમાં ખરાં ઉતરે તે જરૂરી નથી.જીવનમાં કરકસર પણ જરૂરી છે.અને સંતોષ થી મોટું કોઈ ધન નથી.ગૃહસ્થીમાં નશો કે વ્યસન ને કોઈ સ્થાન ન હોવું જોઈએ.કારણકે એ વ્યાસન જીવનને બરબાદ કરી શકે છે.
-બંને વ્યક્તિઓએ પોત પોતાના અહમને કોરાણે મુકવો જોઈએ.
પોતાની જાતને દરેક સ્થિતિમાં સાચું માનવું અને પોતાના જીવનસાથીને પોતાનાં પ્રમાણે ઢાળવો એ સુખી સંસારમાં દુખોનું કારણ બની શકે છે.દરેક વ્યક્તિ એક અલગ વ્યક્તિત્વ ધરાવે છે એટલે બળજબરી થી કોઈ પાસે તમારી વાતને મનાવવી એ જુલમ કહેવાય.
પરીશ્રમ અને મહેનત એ ગૃહ-જીવનની મુખ્ય ચાવી છે.અને એદીપણું નુકસાન પહોચાડે છે.અને છેલ્લી અને મહત્વની વાત:
એકબીજાથી કદી કાઈ છુપાવો નહિ.બંને એટલા પારદર્શક હો એ વાત પાયા સમાન છે.વિશ્વાસ એ લગ્ન-જીવનના સ્તંભ સમાન છે.
ફાધર વાલેસ ના મતાનુસાર:
લગ્નસંસ્થા તો માતૃસંસ્થા છે, જીવનવાહક સંસ્થા છે, પછી એથી વધુ પવિત્ર શું હોઈ શકે ? નદી પવિત્ર છે, માટે નદીનો સ્ત્રોત પવિત્ર છે. જીવન પવિત્ર છે. માટે જીવનસ્ત્રોત (લગ્નસંસ્થા) પવિત્ર છે. ગંગોત્રી પુણ્ય સ્થળ છે કારણ કે એ ગંગામૈયાનું ઝરણ છે. લગ્નસંસ્થા પણ તીર્થધામ છે કારણ કે એ માનવજીવનનું ઉદ્દભવસ્થાન છે. લગ્ન પવિત્ર છે. સંસાર મંગળ છે.
સમાજ ની વિકાસયાત્રા એટલે લગ્ન,લગ્ન એ સ્ત્રી-પુરુષને ગમતું બંધન.
માનવજાતને સદીઓ સુધી ટકાવી રાખે છે.તેમાં બે શરીર પણ આત્મા એક બને છે.
લગ્ન એટલે બે પરિવારોનું પણ મિલન.
એક બીજા સાથે જીવનભર સાથે ચાલવાનું વચન એટલે લગ્ન.
નવ પલ્લવિત સંબંધ એટલે લગ્ન.
પરંપરા ની મર્યાદામાં રહી એક તાંતણે બાંધે તે લગ્ન.
સપનાઓ સાકાર કરવાના પ્રયત્નો એટલે લગ્ન.
શબ્દો વગરનો સંવાદ એટલે લગ્ન.
પ્રેમ,વિશ્વાસ અને શ્રધ્ધા ની મજબુત ગાંઠ એટલે જ લગ્ન.
લગ્ન એ માનવજીવનમાં મોટામાં મોટો પ્રસંગ છે. અવતરવું ને વિદાય થવું તો પરમાત્માના હાથમાં છે. તે બેની વચ્ચેના અનેક સંસ્કારો પૈકી લગ્ન સંસ્કાર એ માનવજીવનને વળાંક આપતો અતિ મહત્વનો પ્રસંગ છે. લગ્ન એટલે બે વ્યક્તિનું જ નહીં, બે પરિવારોનું જોડાણ. બે સમાજોનો સમન્વય. વ્યાપકતા તરફ વધવાનો તેમાં સંકેત છે. ‘હું’ માંથી ‘અમે’ અને ‘અમે’ માંથી ‘આપણે’ થવાનો, વિશ્વકુટુંબ કરવાની દિશામાં પગલું માંડવાનો આ સંસ્કાર છે.
હવે આપણે જોઈએ કે નાગર લગ્ન ની મુખ્ય વિધિઓ કઈ છે?
વર- કન્યાની પસંદગી.
૧. સગાઇ (સગપણ) : કુટુંબ અને છોકરા-છોકરી ના ગુણ,ભણતર,નોકરી,આવક અને સંસ્કાર ઉપરથી બંને પક્ષના વડીલો પહેલા માગું કરે છે.પછી જો ગ્રહોમાં માનતા હોય તો મેળાપક પછી છોકરો છોકરી એકબીજાને મળે અને પસંદગી જાહેર કરે તો કુટુંબમાં સગાઇ જાહેર થાય છે અને માત્ર સવા રૂપિયો-નાળીયેર આપી શુકન કરવું.અને ત્યાર બાદ અનુકુળતા પ્રમાણે તારીખ અને મહુરત જોઈ સમોરતા કરવા.ઘણા લોકો મંગળ દોષ કે ગ્રહોમાં માનતા હોય તો એ રીતે બંનેના ગ્રહો જોવડાવી ને સંબંધ નક્કી કરવો.પણ મારે મતે “મંગળ તો વરસે છે”તે નડે નહિ.અને “એકબીજાના જો મન મળે તો ગ્રહ મળ્યા જ એમ સમજવું જોઈએ.”
સગાઇ થયાં બાદ આપણે સમજીએ કે:દરેક વસ્તુ અથવા વિધિ પાછળ કયો હેતુ અને શુ પ્રતીકાત્મક છે.પહેલા વેદી છે.વેદીને ચારબાજુ ચાર ખૂણા છે.તે ચાર દિશાના ચાર ખૂણા સૂચવે છે.તેની બહાર દેખાતા પગથિયાં ત્રિગુણાત્મક પ્રકૃતિનાં સૂચક છે અને વેદીની ઉંડાઈએ જીવનની ગૂઢતા અને ગહનતા દર્શાવે છે.એમાં પ્રગટાવેલો અગ્નિ એ જ્ઞાન (પ્રકાશ) અને ગરમી (શક્તિ)નો ધોતક છે.એ પ્રગટ દેવ છે. જ્ઞાન અને શક્તિ વિનાનું જીવન શુ છે?કંકુ એ ત્યાગનું પ્રતિક છે અને ચોખા એ પુરુષાર્થનું પ્રતિક છે.નાડાછડી કાચા સૂતરની છે.એ સ્નેહનું પ્રતીક છે.એની કોમળતા એટલી બધી છે કે તૂટે નહિ એ માટે ખૂબ જ સાવધ રહેવાનું છે.જરા એને તાણીએ તો તૂટી જાય.કાચા સૂતરને તાંતણે તમે બંધાઓ છો.આ સંસારમા અનેક પ્રકારની મુશ્કેલીઓ આવશે,વિઘ્નો આવશે,યુધ્ધો આવશે,કોયડાઓ આવશે,સમસ્યાઓ આવશે,દુ:ખો આવશે,વિપત્તિઓ આવશે,પણ તમે બંધાયેલા છો નાડાથી.યાદ રાખજો કે તમે છૂટી ના જાઓ એટલા માટે આ નાડાછડી છે.
નાળીયેર: એ જીવદશાનું પ્રતીક છે.માટે એનું સમર્પણ યજ્ઞકુંડના જ્ઞાનાગ્નિમાં કરવાનો વિધિ છે.
મીંઢળ: લગ્ન જેવા પ્રસંગમાં ખુશી,હર્ષ,ઉલ્લાસ,ઉમંગના ઉભરાઓથી હદયના ધબકારા વધી જાય છે.હાથે મીંઢળ બાંધવાથી હદયના ધબકારા કાબૂમાં રહે તેવો ગુણ મીંઢળમાં છે.આ હેતુને ધ્યાનમાં રાખીને આપણા રૂષિમુનિઓએ હાથે મીંઢળ બાંધવાનો રિવાજ પાડેલો.
૨.સમોરતા:
હવે કન્યાપક્ષવાળા વરના સમોરતા કરે,જેમાં :
- કન્યા ની ફઈ વરને ચાંદલો કરી નાળીયેર આપી બંનેની સગાઇ કે સગપણ જાહેર કરે છે. જેમાં ‘ આ કુટુંબ ની દીકરી અને આ કુટુંબના દીકરાના સગપણ જાહેર કરતાં અમને ખૂબ આનંદ થાય છે અને બંને કુટુંબ આ સંબંધ થી બંધાય છે તેથી અમને ખૂબ આનંદ થાય છે.”એવું કોઈ એક વડીલ બોલી ને પ્રસંગ ની શરૂઆત કરે છે.ફઈ વરને ચાંદલો કરે એટલે વર પક્ષવાળા કન્યાની ફઈને એનો લાગો (કવર કે સાડી આપે છે.ઘણા નાગરોમાં સમોરતા વખતે પણ કન્યાની સાસુને સાડી આપવાનો રીવાજ છે.)
-જો રીંગ-સેરેમની કરવાની હોય તો તે વખતે વરની વીંટી લેવી.નહિ તો લગ્ન વખતે પણ અપાય.પહેલાંના સમયમાં રીંગ – સેરેમની કરતાં નહોતા.હવે ઘણું બદલાયું છે.
- પેન્ટ-શર્ટ
- કોઈક પહોચતા કુટુંબો ઘડિયાળ પણ આપે છે.પણ આ બધુ હોંશનું છે , રીવાજ નથી.નાગરોનો રીવાજ તો માત્ર કંકુ અને કન્યા છે,પણ હવે દેખાદેખીમાં ઘણા લોકો ખેચાઈને પણ પ્રસંગ કરે છે,જે ન થવું જોઈએ.
-કુટુંબના બીજા વડીલો વર નું મોં જોઈ શુકન ના રૂપિયા આપે છે.
-સમોરતા નો રીવાજ વર અને કન્યા પક્ષના લોકો એકબીજાને મળે અને પરિચય કેળવે એ માટે કરવામાં આવે છે.
- આ જ રીતે વર પક્ષના લોકો કન્યાના સમોરતા પોતાને ઘરે કરે છે,જેથી એમના કુટુંબી જનોને આમંત્રી શકે અને કન્યા પક્ષના વડીલો વર પક્ષનું ઘર અને કુટુંબ જોઈ શકે.જેમાં:
- કન્યાને સાડી-બ્લાઉઝ,અને સાંકળા અપાય છે.
- કોઈક નાગર કુટુંબોમાં તે સમયે જ દાગીના આપવાનો રીવાજ છે.જેણે કુંવારો-કાંઠલો કહે છે.પણ કચ્છ ના નાગરોમાં એવો રીવાજ નથી.
- એ જ રીતે વર પક્ષના અન્ય વડીલો કન્યાનું મોં જોઈ શુકન ના રૂપિયા આપે છે.
( કવરમાં કેટલા રૂપિયા મુકવા ?એવું કોઈ બંધારણ નથી,જે હોવું જોઈએ.કારણકે,પહેલાં તો બે-પાંચ-દસ તો બહુ થઇ જતાં.હવે એકાવન,એક્સોએક,બસો એકાવન એમ વધતું જ જાય છે.એટલે સમોરતામા અપાતા રૂપિયાનો નિયમ હોવો જોઈએ,કારણકે તેના ઉપરાંત પણ હજી આગળ ઘણા પ્રસંગો હોય છે જેમાં શુકન આપવાનું જ હોય છે.)
૩. ખોળા પાથરવા:
વર પક્ષના લોકો કન્યાને ઘરે જઈ કન્યાના વડીલોનો આભાર માને છે અને સ્ત્રીઓ પાલવ પાથરી કન્યાની મા અને બાપને કહે છે કે,”તમે તમારી દીકરી,જે તમારા હૃદયનો એક મુખ્ય અંશ છે,એ અમને આપીને અમને ધન્ય કર્યાં છે.અમે તમારા ખૂબ આભારી છીએ.આમ કહેવાનું હોય છે.કેટલો ગરવો રીવાજ?તે વખતે કન્યા પક્ષના લોકો તેમણે ચા-નાસ્તો કરાવી આનંદથી વિદાય કરે છે.
૪.ઘાઘરી થાપડી:
ત્યારબાદ અનુકુળ સમયે વર પક્ષના લોકો કન્યાને ઘરે ચણીયા-ચોળી અને ગોળ-પાપડીની થાળી લઈને જાય છે અને કન્યાને(થનાર વહુને) પાટલે બેસાડી, ચાંદલો કરી, ચણીયા-ચોળી અને ગોળ-પાપડીની થાળી આપે છે.આમાં એક જાતનું વધારે વાર મળવાથી લાગણીના સંબંધો વધે છે,અને પ્રેમ વધે છે.માટે આ રીવાજ હશે.પણ હવેના વ્યસ્ત સમય અને રાજાઓની અનુકુળતા ન હોય એટલે એક જ દિવસે આ રીવાજો પુરા કરવામા આવે છે.પહેલાં તો ગામમાં ને ગામમાં જ બધાં હોય એટલે વારંવાર એકબીજાને ઘરે જવું-આવવું પોસાતું.હવે અઘરું છે તો તેમ કરવું.
૫ – કન્યાના મા-બાપ કન્યાનું આણું તૈયાર કરે છે:
- કપડાં – જેમાં ૧૧ જોડી હોય હવે ડ્રેસ પણ પહેરે છે એટલે બધું મળીને ૧૧ લઇ શકાય.
- દાગીના -
જેમાં કન્યાને ચેન,બુટ્ટી કે હાફ-સેટ હોય.નાગરોમાં કન્યાદાનમાં ૩ થી ૪ તોલા સોનું આપવાનો મૂળ રીવાજ હતો. પણ આગળ જોયું તેમ હોંશમા આપવાનો અતિરેક ક્યારેક “રીવાજ” નું રૂપ લઈ લે છે.
- બાજોઠ.
એ શુકન ગણાય છે.
- શણગાર.
જેમાં દીકરીને ગમતાં ચાંદલા,બંગડીઓ,કાજળ,વગેરે.
- સુટકેસ.
જેમાં દીકરીના તમામ કપડાં આવી જાય એવી લેવી.
- અન્ય.
જેમાં ચાદર,ટુવાલ.નેપકિન્સ,રૂમાલ,અન્ડર ગાર્મેન્ટ્સ.
- મધુપર્ક.
મૂળ તો મધુપર્ક એટલે થોડા પાણીમાં દહી,દૂધ,ઘી અને મધ નું મિશ્રણ જેનાથી વરના પગ ધોવામાં આવે છે તે કથરોટ અથવા ત્રાંસ.પણ હવે માત્ર કથરોટ ન લઈને થાળી-વાટકા-ચમચી-પાણીનો જગ – ગ્લાસ અને ક્યાંક તો આખા રસોડાના વાસણો પણ અપાય છે.
- મા માટલી.
આ માટલી કે સ્ટીલની પવાલી કે ઘડો જે કઈ હોય તે કન્યાની વિદાય વખતે અપાય છે.એને મહામાટ પણ કહે છે. લગ્ન થઈ ગયા પછી કન્યાને વિદાય આપતી વખતે ગાડે બેસાડે ત્યારે કન્યા પક્ષ તરફથી જાનને ‘મહામાટ’ અપાય છે. મહી માટલું – મહિયર + માટલું તેનું અપભ્રંશ રુપ મા-માટલું થયું જણાય છે. મહામાટ એટલે માટી કે પિત્તળની ગોળી. તેમાં સુખડી ભરીને અપાતું.હવે તેમાં મીઠાઈ, અડદના પાપડ,ઘઉં,ચોખા,વડી તથા ગોળ, હળદરનો ગાંઠિયો અને સવા રૂપિયો.મુકવામાં આવે છે.અને
૬.વેવાઈ પક્ષને આપવાની પહેરામણી.
- વર પક્ષના ગોર મહારાજને પણ દક્ષિણા રૂપે કવર આપવાનું હોય છે.
-વર રાજા – તેને માટે રિસેપ્શનમાં પહેરી શકે તેવો સુટ અને બુટ,આજકાલ જોધપુરી કે કોલ્હાપુરી ચપ્પલ પણ લવાય છે.જેવી જેની પસંદગી.
- અણવર - તેણે માટે શર્ટ કે ટી-શર્ટ લઇ શકાય.
- વર-મા સાડી.આ એક સાડી ઉપરાંત જાન આવે ત્યારે સાસુ – રીસામણ ની સાડી પણ લેવી.
- વર ના બાપ તેમને માટે પણ પેન્ટ અને શરતનું કાપડ લેવું.અથવા રેડી-મેડ પણ લઇ શકાય.
- વર – બેન માટે એક સાડી.
- માંડવ બેન-એને માટે પણ બેનની ઉંમર પ્રમાણે સાડી અથવા ડ્રેસ લેવાય.
- લુણ-ગોરી - આમ તો લુણ ઉતારે એ કન્યા નાની હોય છે એટલે એને માટે ફ્રોક કે ચણીયા-ચોળી લેવાય.
- ત્યારબાદ વડીલોમાં દાદા-દાદી,કાકા-કાકી,ફઈ-ફૂવા,મામા-મામી,માસા-માસી,ભાઈ-ભાભી.આ બધાંને ચડાવ ઉતાર એટલે કે પદ પ્રમાણે પ્રત્યક્ષ અથવા કવર અપાય.પ્રત્યક્ષનો અર્થ છે કપડાં રૂપે અપાય તે.
- ઘરમાં હવે પ્રસંગોની હાર-માળા શરુ થવાની છે ત્યારે ઘરમાં રાખવાની ચીજો:
- પેપર કપ,પેપરડીશ,પેપર નેપકીન,અનાજ,શાકભાજી,દૂધ,ચાં-ખાંડ,પ્લાસ્ટીકની ચમચીઓ, કન્યાના આણાની બેગ પર નામ લખી રાખવું.પહેરામણીની બેગ પર પણ નામ લખી રાખવું.જોણાની બેગ પર નામ લખવું.વાડીમાં કે ઉતારે લઈ જવાનો સામાન એક પેકેટમાં બાંધી તેની ઉપર પણ નામ લખવું.પૂજાપો – બાજોઠ.ફૂલ-હાર વગેરે ને પણ અલગ કરવા.
- જાનના ઉતારા માટે વ્યવસ્થા સારી કરવી,તેમાં પણ નેપકીન-સાબુ-પાણીની સગવડ હોય તો તેઓ તૈયાર થઇ શકે.જાન આવે ત્યારે તેમનો થાક ઉતારવા ચા-પાણી અને નાસ્તાની સગવડ કરવી.
- આપણે ઘરે પ્રસંગમાં પધારેલા મહેમાનો માટે પણ રહેવા,ખાવા-પીવાની સારી સગવડ કરવી જોઈએ.જેમાં તેલ,સાબુ,ટુથ-પેસ્ટ ,ટુવાલ,નેપકિન્સ,વગેરે હોય.ગાદલાં,ઓશિકા,વગેરે પણ સારા લેવાં.પીવાનાં પાણી,ચા-નાસ્તો,જમણ સારું કરવું જેથી હાજર રહેલા મહેમાનોને કોઈ તકલીફ ન પડે અને પ્રસંગનો આનંદ લઈ શકે.
- ફઈનું જમણ કે ચાંદલાનું જમણ:
આ પણ એક રીવાજ છે.છોકરાવાળા તરફથી કન્યાની ફઈ અને તેમનાથી જે નાના છોકરાંઓ હોય તેને પોતાને ત્યાં જમવા તેડે છે અને આ રીતે જમાડી ફઈને સાડી અથવા કવર, અને બીજાંઓને કવર આપી મીઠાં સંબંધોને મજબુત બનાવે છે.પરંતુ હવે દરેકના ગામ કે ઘર દુર હોય તો એક જ દિવસે આ બધી વિધિ કરાય છે.જે સરળ પડે તે કરવું.
-અને વેવાઈને,એટલે કે દીકરીના સાસરે લગ્ન-પત્રિકા આપવા જવું.જેમાં પત્રિકા ની સાથે,કુમકુમ-અક્ષત(ચોખા),શ્રીફળ,મીઠાઈ વગેરે લઈને રૂબરૂ જવું.
લગ્ન નો શુભ દિવસ લખી મંગલાર્થ કંકુ અને ચોખા છાંટી ને કંકોત્રી બનાવાય છે.વર-પક્ષ તરફથી કન્યાને ત્યાં લગ્નનો શુભ દિવસ લખી આ પડો મોકલાય છે.(મૂળ)પણ ઘણી જગ્યાએ કન્યા પક્ષ તરફથી વર પક્ષને આ પડો મોકલાય છે.જેમાં કંકુ ચોખાની સાથે શ્રીફળ,અને સાકર-પતાસાં-અથવા મીઠાઈ મોકલવામાં આવે છે.
૭. વિધિ શ્રાધ્ધ અથવા નંદી શ્રાદ્ધ:
(જે પિતૃઓ હયાત નથી તે પિતૃઓનું અંગને લીધેલ પ્રસંગ મતે સહુ પહેલાં પૂજન અને આહ્વાન કરવામાં આવે છે.આ વિધિ લગ્નના દસ દિવસ પહેલાં કરવામાં આવે છે.તેમાં લાડુનું જમણ થાય છે.)
આ દિવસે ગોર-ગોરાણીને જોડ કપડા પગે લાગીને આપવાં.
૮. રાંદલ:
ઘણા નાગર કુટુંબોમાં રાંદલ તેડાવવાનો પણ રીવાજ છે.જો કુટુંબમાં પહેલાં જ લગ્ન હોય તો રાંદલ તેડવામાં આવે છે.એની પૂજા પણ બહુ સરસ હોય છે.સૌરાષ્ટ્ર માં ઘણી જગ્યાએ લગ્ન અને જનોઈ પ્રસંગ પહેલાં “રાંદલ” તેડવાનો રીવાજ છે.જેમાં ૧૪ ગોરણીઓ જમાડવાની હોય છે.આ ગોરણીઓ ને સ્વાર્થી કઈ ખાવાનું નથી હોતું અને ૧૧:૩૦ વાગતા સુધીમાં તેમણે જમાડવાની હોય છે.જેમાં ખીર અને રોટલી બનાવવામાં આવે છે.આખી રાત “રાંદલ”માં નો અખંડ દીવો રાખવામાં આવે છે અને બીજે દિવસે ઉથાપન કરવામાં આવે છે.અને ગાવામાં આવે છે:
- સવા મણનું રે સુખલડુ મા અધમણ ની કુલેર,
-જમજો જમજો રે ગોરણીયું તમે જમજો સારી રાત,
-રાંદલ માવડી રે રણે ચડે મા,સોળ સજી શણગાર..
૯. ગણેશ સ્થાપન:
વિધિ શ્રાદ્ધ બાદ ગણેશની પૂજા થાય છે.તેનું આમંત્રણ કરી અને શુભ પ્રસંગોની શરૂઆત થાય છે.
ગણેશના ગીત ગવાય છે.
- ગણેશ પાટ બેસાડીએ ભલાં નીપજે પકવાન…
- પરથમ ગણેશ બેસાડો રે,મારાં ગણેશ દુંદાળા.
જો કુટુંબી જનો આવી ગયા હોય તો તે જ દિવસે માળાનું મૂરત અને મગનું મૂરત થાય છે.માળાનું મૂરત એટલે કે,કાળો દોરો કન્યા કે વરને મામી બાંધે છે,એ બંનેને વિપરીત અસરોથી,વિઘ્નો દુર કરવા માટે બંધાય છે.
મગનું મૂરત એટલે કે,મગ,શુભ અનાજ ગણાય છે.અને નીરોગી રાખે છે.તેને એક થાળીમાં લઇ સાફ કરવામાં આવે છે.અ એક પ્રતીકાત્મક વિધિ છે.
૧૦. મંડપ મુરત:
ગોર મહારાજ ગણેશ – સ્થાપન બાદ માંડવા નું મૂરત કરે છે.જેમાં માતા-પિતા અને જેના લગ્ન હોય તે કન્યા કે છોકરા ને બેસાડવામાં આવે છે.પૂજા ય્હાયા પછી આંગણામાં કોઈ એક સારા વૃક્ષ પાસે (માણેક-સ્તંભ ) રોપાય છે.અને એનું કંકુ છાંટણા કરી,થોડું પાણી સિંચાય છે.સજન-મહાજન માંડવે આવીને શોભા વધારે છે,અને સ્ત્રીઓ સરસ ગીતો ગાય છે.માંડવામાં સાકરો વહેચાય છે.
એને માટે માણેક સ્તંભ,મીંઢળ,લેવાના હોય છે.બાકી કંકુ,ચોખા,અબીલ,ગુલાલ,હળદર,પ્રસાદ,શ્રીફળ,ફળ,પાન-સોપારી,ફૂલ.વગેરે પૂજાપો તો દરેક વિધિમાં જોઈએ એટલે તે રાખવો.)
પંચામૃત પણ દરેક વિધિમાં જોઈએ છે.માટે તે બનાવવાની રીત અ પ્રમાણે છે:
૧/૨ કપ દૂધ,૧/૨ કપ દહી,બે ચમચા સાકર,એક ચમચો મધ,૧/૪ ચમચી ઘી નું ટીપું પાડવું.આ બધું મિક્સ કરી તેના ઉપર તુલસીનું પાન મુકવું.
આમ તો દરેક પ્રસાદ ઉપર તુલસીનું પાન મુકવાનું હોય છે.
બીજે દિવસે ઘરના આંગણે માંડવો બંધાય છે અને માણેક-સ્તંભ રોપાય છે.માંડવામાં જ ચાંદલો લખવાનો રીવાજ છે.(એટલે કે આવેલ મહેમાનો કવર કે ભેટ વર કે કન્યાને આપે તે.)
માંડવાના ગીતો ગવાય છે.
-નાણાવટી રે સાજન બેઠું માંડવે.
-માંડવ લીલી દાંડીને પીળી થાંભલી.
-ચાક વધાવવો
માંડવો રોપાઈ ગયા બાદ,છોકરીવાળા દીવો લઈને કોરો કંસાર લઈને જાય.
- પહેલાં તો ચાક વધાવવા પણ સ્ત્રીઓ જાતી.ચાક વધાવવો ,એટલે વર નવરાવવા માટે આપણે જે માટીના ઘડા લઈએ તે બનાવનાર કુંભારનો આભાર માનવાની આ એક રીત છે અને તેના ચાકડાને કંકુ-ચોખાથી વધાવવામાં આવે છે.ગામમાં ને ગામમાં આ બધું શક્ય બંને એનો લાગો એટલે લગ્નના જમણ નું પીરસણ આ કુંભારને ઘરે પણ જાય છે.
- તેવું જ પોંખણાનું છે.લાકડાના પોંખણા બનાવનાર સુથારને પણ ઘરે જઈ કોરો કંસાર અને નાળીયેર એ વખતે આપવામાં આવતું.એની પાછળની ભાવના કેટલી ઉદાત્ત છે,કે આશુભ પ્રસંગમાં ઉપયોગી ઓજાર બનાવનારનો આભાર માનવાની એક રીત છે.
૧૧. પીઠી.
મંડપ બાદ વર અને કન્યાને પોતપોતાને ઘરે પીઠી ચડે છે.
આપણે સહુ જાણીએ છીએ કે હળદર એક ઔષધિ છે. તે આપણી ત્વચા માટે ગુણકારક હોય છે. ત્વચા પર હળદર લગાવવાથી સંબંધિત બીમારીઓ દૂર થાય છે. ત્વચાની શુષ્કતા દૂર થાય છે. આ ઉપરાંત ત્વચા ચમકીલી બને છે. હળદર લગાવવાથી ત્વચા સંબંધિત કોઇપણ પ્રકારના ઇન્ફેક્શન દૂર થાય છે. લગ્ન સમયે હળદર લગાવવા પાછળ આ તમામ કારણો જોડાયેલા છે. લગ્નમાં કન્યા અને વરરાજા બંનેના ચહેરા સિવાય પણ શરીરના અનેક હિસ્સાઓમાં હળદર લગાવવાથી તેની વ્યવસ્થિત રીતે સફાઇ થાય છે અને સમગ્ર શરીર કાંતિવાન બને છે, ત્વચા સંબંધિત રોગોમાં રાહ,ત મળે છે.
પીઠી બનાવવાની રીત: ચંદનના લાકડાને ઓરસિયા પર ઘસતા જવું,સાથે સાથે ગુલાબજળ અને થોડી થોડી હળદર ઉમેરતા જવું અને લસોટતા જવું.પેસ્ટ જેવું થાય એટલે કટોરામાં લઇ લેવું.એમાં થોડું તલનું તેલ અથવા ઓલીવ ઓઈલ ઉમેરી મિક્સ કરવુ,હવે તો બધાં “વિકો ટર્મરિક”જે તૈયાર ટ્યુબ મળે છે તેનો જ ઉપયોગ કરે છે.
સૌ પહેલાં પીઠી મા લગાડે છે,પછી મામી,ભાભી,કાકી,માસી,ફઈ બધાં શુકન કરે છે.
૧૨. મોસાળું:
કન્યા પીઠી ચડાવી બાજોઠ પર બેસે છે.અને આ બાજુ કન્યાનું મોસાળ ધામધૂમ થી ઢોલ શરણાઈ સાથે સગા વહાલાં સાથે મોસાળું લઈને આવે છે.મોસાળું કન્યાની માએ કંકુ-છાંટણાં અને ચોખાથી પહેલાં વધાવવું.
સામ-સામે બાજોઠ પર બેસી કન્યાને પાનેતર,ચપ્પલ,એક દાગીનો,મીઠાઈ આપે છે.કન્યાના મા-બાપને ,તેમ જ તેના અન્ય નજીક ના સગાઓને પણ કન્યાના મામા-મામી ભેટ ધરે છે.તેઓ જે છાબ મા મોસાળાની સામગ્રી લઇ આવ્યા તે છાબ ખાલી ન મોકલાય એટલે તેમાં મામા,મામી તેમ જ એમના બાળકોને કપડા વગેરે અપાય છે.મોસાળાની વિધિ ખૂબ હરખની રીત છે.તેથી મનનો ઉમંગ વધે છે.
મોસાળા માં મામા અને મામીએ આપવાની ચીજો નું લીસ્ટ:
(જો દીકરીનું મોસાળું કરવાનું હોય-એટલે કે દીકરી ના લગ્ન હોય તો..)
- પાનેતર,તેના બ્લાઉઝની સિલાઈના પૈસા,ચણીયો,,ચૂડી,શણગાર,ચંપલ.
- હવે કન્યાના મા-બાપ ને જોડ કપડાં,કન્યાના ભાઈ બહેનોને જોડ કપડાં,કન્યાના દાદા-દાદીને જોડ કપડાં,કન્યાની ફઈને કપડાં.ભાઈ-ભાભી વગેરેને કપડાં.આમ પૂરું મોસાળું ભરવું અને વિધિ પૂર્વક સામ-સામે બેસાડીને માનપૂર્વક ચાંદલા કરીને આપવું.
હવે મામા-મામીએ છાબ ભરીને તેમ જ મન ભરીને મોસાળું કર્યું,તો કન્યા ના મા-બાપે પણ એ છાબ ખાલી ણ મુકાય તેથી તેમાં મામા ના કુટુંબીઓને પણ કપડાં કરવાં.અને તે જ રીતે માન પૂર્વક આપવાં.
૧૩. ગ્રહ-શાંતિ.
આ વિધિ નવ ગ્રહો જે અંતરીક્ષમાં છે તેમની શાંતિ માટે છે.એટલેકે,વર-કન્યાને તમામ ગ્રહો અનુકુળ થઈને રહે તેની પૂજા રૂપે હવન કરવામાં આવે છે.લગ્નવિધિના પહેલા ગ્રહશાંતિની વિધિ છે.આપણા શાસ્ત્રીય કર્મકાંડોમાં “ગ્રહોની શાંતિ માટે આ વિધિ રાખવામાં આવે છે.પણ ગ્રહદશા તો જીવદશાની ભૂમિકા પર છે.પણ અહીં જીવાત્મા આત્મશક્તિ,દ્રઢ સંકલ્પ અને ઉત્કટ પુરુષાર્થ ધ્વારા અત્મદશા અનુભવવા લાગ્યો છે.આથી લગ્નજીવનની શરૂઆત કરતા પહેલા “ગ્રહશાંતિ”નો સંકલ્પ વિધિ જરૂરી છે,કારણ કે ઘરમાં કોઈ પણ કિંમતે શાંતિ પ્રસન્નતા જળવાય તો જ તે ઘર કહેવાય.
આ બધી વિધિ વર અને કન્યા બંને પક્ષમાં થાય છે.
બધી પૂજા વિધિ માટે અને છોકરા કે છોકરીના લગ્ન માટે જોઈતી સામગ્રી:
કંકુ-ચોખા,અબીલ-ગુલાલ-હળદર-ચંદન-સિંદુર -ઘી,શ્રીફળ,કપૂર,દીવા,આરતીની થાળી,પ્રસાદ માટે ફળો,ગોળ,કોપરાની વાટી,ત્રાંબા નો કળશ,આચમની-તરભાણું,બાજોઠ,લાલ અને સફેદ કપડું,ઘઉં-ચોખા,તુલસીનાપાન,પંચામૃત,નાગરવેલ ના પાન-સોપારી,ફૂલ-.ચારમાટીનાઘડા,ચાંદીનુંજનોઈ,પોંખણા,સંપુટ,આરતીનીથાળી,શીરુટાનીથાળી,નાડાછડી,સુતરનો દડો,જવ-કાળા તલ,સૂપડું.
હાર કેટલા જોઈશે?
-સામૈયું કરીએ ત્યારે વેવાઈઓને પહેરાવવાના નાના હાર,અને અન્ય જાનૈયાઓ ઉપર છાંટવા માટે ફૂલોની પાંદડીઓ.
- જાન માંડવે આવે ત્યારે કન્યા દરવાજે આવે ત્યારે વરને પહેરાવે તે મધ્યમ હાર,
- ચોરીમાં સામસામે પહેરાવવા માટે બે મોટા હાર.
જાન આવે,સામૈયું થઈ જાય,ચા- નાસ્તો પતી જાય પછી જ્યારે કન્યા પક્ષવાળા વર નવરાવવા જાય ત્યારે ચાર નોણીયા( માટીના નાના ઘડા) અને ચાંદીનું જનોઈ અને સુટ-બુટ લઈને જવાનું હોય છે.
તેમાંથી ત્રણ નોણીયા છોકરાવાળા રાખે અને એક નોણીયો છોકરીવાળા લઈ લે.
એ ચોથા નોણીયા મા સિક્કો નાખી એ ઘડા ઉપર સાડી મૂકી વર-પક્ષવાળા કન્યાને પાછો આપે.
હવે છોકરાના લગ્ન હોય તો વહુનું જોણું તૈયાર કરવું,અને તે માટે:
-જોણામાં સાત સાડીઓ હોય છે,જેના પેકેટ પર જુદા જુદા નામ લખવાના હોય છે તે આ પ્રમાણે છે:
-સાત સાડીઓ – જેમાં દરેક સાડીને પેક કરી તેના ઉપર જુદા જુદા નામ લખાય છે.
-જેમાં મુખ્ય:
૧.જોણાની ચૂંદડી,
૨.દસવાલું_એટલે રિસેપ્શનમાં પહેરવાની સાડી જેને સેલું પણ કહે છે.
૩.હોળી મા અપાતું ફાગણીયું જે પીળાં અથવા કેસરી રંગનું હોય.
૪.દિવાળી ના તહેવાર નિમિત્તે અપાય.
૫.સાકર-કંકુ . એટલે શુકન ની સાડી.
૬.વડ-સાવિત્રી. આ સાડી લગ્ન બાદના વ્રતોમાં પહેરવા માટે.
૭.ઘાઘરી -થાપડી. આ સાડી વહુને લગ્ન પહેલા ગોળ પાપડીની થાળી સાથે આપવાની હોય છે.
આમ એક છાબમાં સાત સાડી ગોઠવીને આપવી.
બીજી છાબમાં દાગીના નું બોક્ષ્ મુકવું.જેમાં બંગડી,હાર,બુટ્ટી,વીંટી,મંગલસુત્ર,સાંકળા વગેરે ગોઠવવા.
ત્રીજી છાબમાં -શણગારનોસામાન,જેમાંચાંદલા,કાજળ,લીપ્સ્ટીક,પરફ્યુમ,રૂમાલ,બંગડીઓ,હાર-ગજરા,વગેરે ઉપરાંત સુકોમેવો,સાકર-કંકુનો પડો,કાળો દોરો વગેરે સજાવવું.
- વર-પક્ષવાળા પહેલાં કન્યાને જોણું દેવા આવે છે.ત્યારે બધી જોણાની છાબ ને ફૂલ,કંકુ અને ચોખાથી વધાવવાની હોય છે.
-ત્યાર બાદ કન્યાને બેસાડી જોણું અપાય છે.અને કન્યાના કોઈ જવાબદાર વડીલ એ જોણું નોંધી,એક લીસ્ટ તૈયાર કરે છે.પણ હવે આ બધાનો સમય નથી હોતો એટલે,પહેલેથી જ વર-પક્ષવાળા લીસ્ટ બનાવીને લઈ આવે છે અને કન્યાપક્ષના કોઈ વડીલને આપે છે.
૧૪. લગ્ન જે મુખ્ય વિધિ છે.
નાગરોમાં લગ્ન પ્રસંગે કન્યાને મંગળ સૂચવતી ખાસ પ્રકારની માળા પહેરાવવામાં આવે છે. તે માળામાં ખારેક ટોપરાનો ગોટો, સોપારી, દ્રાક્ષ, જવ અને ખાદીના ટુકડા, આટલી વસ્તુ આવે છે. આ વડોહારડો કન્યાને મોસાળ પક્ષ તરફથી લગ્નના દિવસે સવારમાં ગાગર નવરાવી, સૂરજ સંભળાવી માયરામાં પરણાવવા બેસાડતી વખતે પહેરાવવામાં આવે છે.પરંતુ હવે બ્યુટી – પાર્લરોમાં તૈયાર થવાનું હોય છે,એટલે આ બધું શક્ય નથી બનતું.
- કન્યાના લગ્ન માટે ચોરીમાં તૈયાર રાખવાની વસ્તુઓ:
- વર-રાજા માંડવે આવે ત્યારે સામૈયા માટે આરતી,
-સંપુટ,રાખના મુઠીયા(તેને બદલે લીંબુ લઈ શકાય)
વરઘોડો: ઇન્દ્રિયોના ઘોડાને કાબુમાં રાખવા માટેનું આ પહેલું પગથીયું છે.
-પોંખણા: ધુંસર,મુસળ,ચકલી,રવાઈ,ત્રાક,ઝરોર(ચાળણી)
-અંતર પટ,બજોઠ,
જાન વાજતે-ગાજતે કન્યાને માંડવે આવે છે ત્યારે કન્યાની મા ખભે ખેસ રાખી આરતી અને પોંખણા લઈ વર ને પોંખવા આવે છે.તે સૌ પહેલાં એક પછી એક પોંખણા વર ને બતાવે છે.એનો દરેકનો એક ભાવાર્થ છે:
-ધુંસર બતાવીને સમજાવે છે કે,હવે તમે સંસારના ગાડાના બે પૈડા સમાન છો. ધુંસર ઉપાડવા તૈયાર થયાં છો તો બંને એકબીજાના સહકારથી ચલાવજો.
-મુસળ એટલે કે સાંબેલું એ બતાવીને સમજાવે છે કે,તમારા ઘરમાં હમેશા ધાન(અનાજ)ભર્યું રહે જે તમે છડીને ફોતરા ઉડાડી વાપરજો.એટલેકે,સંસારમાં એવા ઘણા સંજોગ આવશે કે જેમાં મૂળ સત્વ લઈ ને છોડા ઉડાડવા પડશે.
-ચકલી બતાવીને કહેવા માગે છે કે,આ ધાન પર ઘણા સ્વાર્થ રૂપી ચકલાઓ ચણવા આવી જશે એનાથી તમારા ધાન નું રક્ષણ પણ કરવાનું છે.
-રવાઈ બતાવતા સમજાવે છે કે,સંસાર રૂપી વલોણાં વલોવી તેમાંથી નવનીત તારવજો.
-ત્રાક બતાવતા કહે છે કે,તમારા જીવનમાં ચોક્ખું અને સફાઈદાર સુતર કાંતજો અને એના તાણાવાણાથી સુમેળ સાધજો.
-ઝરોર(ચાળણી) બતાવતા વળી સમજાવે છે કે,સંસાર નો દીવો સદાય જલતો રહે,પણ આ દીવાને ચાળણીથી ઢાંકી રાખજો જેથી તમને ક્યારેય એની ઝાળ ન લાગે.આમ પોંખણાનો પણ ગુઢાર્થ છે. તે જ રીતે રાખના મુઠીયા નું છે,પણ હવે આ મેળવવું શક્ય નથી કારણકે પહેલાં ચૂલા હતાં તેથી ઘરે ઘરે રાખ બનતી,પણ હવે તે ન મળે તો લીંબુ પણ નજર ઉતારવા માટે લઈ શકાય.
આમ પોંખવા આવનાર સાસુ વરને ચોરીમાં આવતાં પહેલાં સાવધાન કરે છે જેનો જવાબ વર-રાજા સંપુટ તોડીને આપે છે.વરને પોંખી લીધા પછી બે કોડિયાના સંપુટને પગ તળે ભાંગીને વર માયરામાં પ્રવેશે છે. આનાથી વર એમ કહેવા માંગે છે કે તમારી ચેતવણી હું સમજ્યો છું પણ મારા એકલાની આશા, ઈચ્છા, અરમાનો પર હું હવે નહિ ચાલું. એનો અહિં ભાંગીને ભુક્કો કરૂં છું. હવેથી અમારા બંનેની આશા, ઈચ્છા અને અરમાનો એક હશે તે પ્રમાણે જ જીવન યાત્રા કરીશું.
- વરને પોંખ્યા બાદ:
-ગોરમહારાજ અંતરપટ (બંનેની આડે પડદો)રાખે છે.અને કન્યા હાર લઈ સામેથી આવે છે અને મન્ત્રોચ્ચાર સાથે હાર પહેરાવે છે અંતરપટ ખસેડાય છે અને વર-રાજા તેમના પગ પાસે મુકેલા સંપુટને તોડી મંડપમાં પધારે છે.
- શિરુટાની થાળી વર-પક્ષની જવાબદાર વ્યક્તિને અપાય છે.આ શિરૂટો એટલે કન્યાને આપવાની સ્ટીલની થાળીમાં પહેલાં સાકરઅથવા પતાસાં રખાતાં જે જાનૈયાઓમાં વહેચાતા,હવે સમયના અભાવે ખાંડનું પેકેટ રખાય છે.
-ત્યારબાદ સાસુ રિસામણે જાય છે -આ વિધિ બંને વેવાણો વચ્ચે પ્રેમનો મીઠો સંબંધ બાંધતી વિધિ છે.સાસુ રિસાયકે હું અંદર નહિ આવું,એટલે વેવાણ કહે કે તમને સાડી આપું અને માની જાઓ અને અંદર પધારો અને સાસુ હસતા હસતા અંદર પ્રવેશે છે.
-હવે વર-રાજા ચોરીમાં બેસે છે.કન્યાના માતા-પિતા પણ કન્યા-દાન દેવા બેસે છે.
-કન્યા પધરાવો સાવધાન બોલાય એટલે કન્યાના મામા તેણે લઈનેચોરીમાં આવે છે અને લગ્ન-વિધિ શરુ થાય છે.
છેડા-છેડીની ગાંઠ: જ્યારે ગોર મહારાજ કહે ત્યારે ,વરની બહેન વર-રાજાના ખેસમાં બાંધેલા સોપારી,ચોખા અને ચાંદીના સિક્કાના છેડાને,કન્યાના પાનેતર ઉપર મુકેલા ખેસ સાથે બાંધે છે.અને આમ તે ભાઈ-ભાભીના પ્રેમ સંબંધને વધુ મજબુત ગાંઠથી બાંધે છે.
-હસ્ત-મેળાપ: વર અને કન્યાના હાથ મેળવી કન્યાદાન કરાય છે.અને તે સમયે ખુશી જાહેર કરવા થાળી વગાડવામાં આવે છે.
- તે સમયે મંગલાષ્ટક ગવાય છે:
મિત્રો,આ મંગલાષ્ટક મેં લખ્યું છે.પણ તે આઠ કડીઓમાં નથી,કારણકે,બહુ લાબું ગાવા જેટલો સમય ચોરીમાં હોતો નથી.બધાના મનમાં તો ઉતાવળ હોય છે ગીત પૂરું કરવાની.અને મન વગર ગાવાનો મતલબ ખરો? એટલે મેં ટુંકુ અને અર્થસભર મંગલાષ્ટક લખ્યું છે.એને અષ્ટક કરતા મંગલ-ગીત કહેવું વધુ યોગ્ય થશે.આ ગીતમાં તમે તમારી દીકરી,દીકરા કે સગાઓના નામ લખશો.મેં એમાં કાલ્પનિક નામ “માનસી” રાખ્યું છે.અને એના માતા-પિતાનું નામ “મીના-મહેશ”રાખ્યા છે.અને “માનસી”ના પતિનું નામ “મોહન”રાખ્યું છે.તમારે જે નામ હોય તે નામ લખવા.
પ્રારંભે સહુ કાર્યમાં જગત આ,જેને સદા પૂજતું,
રીધ્ધી સિદ્ધિ સહીત જે જગતનું,નિત્ય કરે મંગલ.
જેના પૂજન માત્રથી જગતના,કર્યો બને પાવન,
એવા દેવ ગણેશ આ યુગલનું ,કુર્યાત સદા મંગલ.
કન્યા છે કુલદીપીકા ,ગુણવતી,વિદ્યાવતી,શ્રીમતી,
પહેરીને પરિધાન મંગલ રૂડા,આનંદ પામે અતિ,
કંઠે મંગલ-સૂત્ર સુંદર દીપે,મુક્તાફલો ઉજ્જવળ,
પામો હે પ્રિય”માનસી” સુખ ઘણું ,થાજો સહુ મંગલ.
દીકરી તું ખીલ્યું ગુલાબ પમરે,માં-બાપના આંગણે,
વાત્સલ્યો વરસાવતા,હૃદયથી,મીના-મહેશ સાથ જો,
બબ્બે વીરની એક તું છે બહેની,આંખોની તું તારલી,
જોને નાનકડો વીરો હરખતો,બહેનીને જોઈ જોઈને,
ભાઈ,ભાભી,અને રૂપાળા ભૂલકા,મ્હાલે,મંગલ માંડવે,
ભાભલડીની શીખ “માનસી”તને,કે સાસરિયું દિપાવજે,
સુખના સુરજ સામટા ઝળહળે,”મોહન” તણા સાથમાં,
સાસુ કૌશલ્યા સમાં,શ્વસુર તો દશરથ સમા દીસતા,
આજે નુતન આશ્રમે (ગૃહસ્થાશ્રમ) ચરણ આ,ચાલે નવા માર્ગ જો,
વહેતી આંખ છતાં ઉમંગ ઉછળે,સહુના હૃદયમાં ઘણો,
અગ્નિ,દેવ-દેવી અને પિતૃ સહુ,આશિષ દે છે રૂડી,
સંસારે સૌરભ સદા પ્રસરજો ,મંગલ થાજો યુંગ્મનું,
કુર્યાત સદા મંગલ.
કંસાર ખવડાવવો:આની પાછળ બંનેના સાયુજ્ય અને પ્રેમની ભાવના છે.કન્યાની મા હસ્તમેળાપ પછી ખૂબ રાજી થઇ,માથે મોડ બાંધી,થાળીમાં કંસાર લાવે છે.આજે કોઈને ન ભાવતુ હોય તો પેંડા કે કોઈ અન્ય મીઠાઈ પણ મૂકી શકાય.હેતુ ઐક્યની ભાવનાનો છે.બંને એકબીજાને ચાર ચાર કોળિયા ખવડાવે છે.
-મંગળ ફેરા:
લગ્નના ચાર ફેરા એ પુરૂષાર્થના ફેરા છે: ધર્મ, અર્થ કામ અને મોક્ષ એ ધર્મ શાસ્ત્રોનું પણ ચિંતન છે. ચાર ફેરા ફરવામાં પ્રથમના ત્રણ ફેરામાં પુરૂષ આગળ હોય છે અને ચોથા ફેરામાં સ્ત્રી આગળ હોય છે. આમ કેમ?
તો પ્રથમના ત્રણ ફેરાના ત્રણ પુરૂષાર્થ:
(૧) ધર્મના માર્ગ ઉપર જ ચાલવું.
(૨) પોતાનો સંસાર સુખ અને સંતોષથી ચાલે એટલું ધન કમાવું.
(૩)અને લગ્ન જીવન ના સંયમ પૂર્વકના હક્ક.આ ત્રણેમાં પુરૂષ આગળ હોય છે અને એને પત્ની અનુસરે છે.કારણકે,સ્ત્રી એ લજ્જાનું પ્રતિક છે.અને વંશ-વૃદ્ધિ માટે હમેશા સ્ત્રી પાછળ રહે છે.
(૪)ચોથો ફેરો મોક્ષનો હોય છે જે પોતાની મરજી પ્રમાણે મળતો નથી.એ તો પોતાને ભાગે આવેલી ફરજોના ભાગ રૂપે જ મળે છે.સેવા અને પરિવાર તરફના પ્રેમ અને એકતા દ્વારા જ મળે છે. અને એમાં સ્ત્રી આગળ હોય છે કારણકે,સહનશીલતા-સદાચાર-શીલ-સેવા અને પ્રેમ એ મુખ્યત્વે સ્ત્રીના ગુણ છે.એટલે મોક્ષના માર્ગ પર એ પુરુષ કરતાં આગળ હોય છે.
-પહેલાં મંગળ ફેરામાં કંકુના દાન દેવાય છે.(સોહાગ નું પ્રતિક)
-બીજા મંગળ ફેરામાં ચાંદીના દાન દેવાય છે.(શુદ્ધતાનું પ્રતિક)
-ત્રીજા મંગળફેરામાં સોનાના દાન દેવાય છે.(સમૃદ્ધિનું પ્રતિક)
-ચોથા ફેરામાં કન્યાનું દાન દેવાય છે.(જે સર્વ દાનોમાં શ્રેષ્ઠ ગણાયું છે)
ત્યારબાદ સપ્તપદી:
સપ્તપદીનો વિધિ હિંદુ લગ્ન-પ્રથાનો આત્મા છે.જેમાં વેદીથી એક હાથ દુર, ઉત્તર કે પશ્ચિમ દિશામાં ડાંગર કે ચોખાની સાત ઢગલી કરી તેનું પૂજન કરવામાં આવે છે.અને વર-વધુને ઉત્તર દિશા તરફ સાત ડગલાં મંડાવે છે અને એક એક પગલે એક એક વચન લેવડાવે છે.
- इष एकपदी भव ।
(તું પહેલું પગલું અન્ન- એટલે કે ઐશ્વર્ય માટે ભર.)
બીજું પદ- उर्झे द्विपदी भव । (તું બીજું પગલું શક્તિ વધે તે માટે ભર)
ત્રીજું પદ- रायस्पोषाय त्रिपदी भव । (તું ત્રીજું પગલું સંપત્તિને માટે
ભર)
ચોથું પદ- मायोभव्याय चतुष्पदी भव । (તું ચોથું પગલું સુખચેનને માટે ભર)
પાંચમું પદ- प्रजाभ्यः पंचपदी भव । (તું પાંચમું પગલું પશુઓના કલ્યાણ માટે ભર.(દૂધ-ઘી-દહી ની ક્યારેય તમને અછત ન નડે)
-છઠું તમામ ઋતુઓ માટે,(એટલેકે કુદરતની જેમ જીવન ની પણ ચડ-ઉતરની ઋતુ હોય છે એ બધી મોસમ મા બંને સમશીતોષ્ણ રહે તે માટે)
સાતમું પદ- सखा सप्तपदी भव । ( સાતમું પગલું ભરીને તું મારી મિત્ર થા પતિ અને પત્ની હક્કો અને ફરજોના ગુંચવાડામાં ન પડતા મિત્ર બનીને રહે તો સંસાર વધુ સરી રીતે ચાલે છે.)
-ત્યાર બાદ સિંદુર અને મંગળ-સૂત્રનો વિધિ કરવામાં આવે છે.
-હવે વર-કન્યા પરણી ઉતર્યાં એટલે બન્ને પક્ષના વડીલોને પગે લગાડવાના હોય છે.ત્
અવસાન થયેલ મારા સમાજના ભાઈઓ બહેનો ને શ્રધ્ધાજંલી
સ્વ. જ્યોતીબેન( જયાબેન) જગદીશભાઈ સેલર (જયાબેન )..શાંતિ...શાંતિ. ...
વધુ વાંચોઅવસાન થયેલ મારા સમાજના ભાઈઓ બહેનો ને શ્રધ્ધાજંલી
સ્વ. જ્યોતિબેન જગદીશ ભાઈ સેલર (અંબાજી મંદિર ની સામે અંબાજી ચકલા ) જેઓનું આજ રોજ તા. ૧૭-૧૨-૨૦૨૪ ના રોજ દુ:ખદ અવસાન થયેલ છે. જેઓની અંતિમયાત્રા આજે સવારે ૦૯:૩૦ કલાકે જહાંગીરપૂરા સ્મશાનભૂમિ ખાતે નીકળશે.
=======================
4. મનોજ ભાઈ કાંતિ ભાઈ સેલર
(ટીમલા સ્ટ્રીટ) ૧૪-૧૨-૨૦૨૩
3.સ્વ.નાનુ ભાઈ હરિ ભાઈ સેલર
પીસાદ (પરબ) ની દુકાન
આથી શ્રી ખલાસી ટીમલા પંચ ના ભાઈઓ બહેનો ને જણાવાવ નુ કે પીસાદ જહાગીરપુરા ની (પરબ)દુકાન ભાડે આપવામા આવેલ છે. જેનુ ભાડા દર નક્કી કરવા મા આવેલ છે જે હાલ મા કાર્યરત છે.
શ્રી ખલાસી ટીમલા પંચ ની પીસાદ ખાતે આવેલ (પરબ)ની દુકાન અગાઉ ભાડુઆત ૨૦૦૭ ના વર્ષ થી લીધેલ ૧૦ વર્ષ ના કરાર મુજબ ૨૦૧૭ ના રોજે પુર્ણ થયેલ હતી જે સાર્વજનીક ટ્રસ્ટની અધીનીયમ કલમ ૩૬ ના અનવ્યે પરવાનગી વિના લીધેલ હતી. તેઓનુ ભાડા કરાર પુર્ણ થયા પછી સામાન્ય સભાના ઠરાવના નવા કરાર મુજબ ૧૧ માસ મુજબ નુ દુકાન દીઠ ૫૦૦૦/- અંકે પાંચ હજાર નક્કી કરવા/અને દુકાનનુ ભાડુ ન આપે તો ખાલી કરવા સુચન આપેલ હતુ જેઓએ પાલન ન કરતા ખાલાસી ટીમલા પંચની તેઓના નામ અને કુલ ભરવાપાત્ર રકમ નીચે મુજબ દર્શાવવામા આવેલ છે.
દુકાન નંબર ૦૨
દિપકભાઈ ગણેશભાઈ સેલર ભરવાપાત્ર રકમ કુલ ૬૯,૬૫૬/- અંકે રૂ.ઓગ્ણસિત્તેર હજાર છસ્સો છપ્પન
દુકાન નંબર ૦૩
દક્ષાબેન પ્રિયવદનભાઈ સેલર ભરવાપાત્ર રકમ કુલ ૬૯,૬૫૬/- અંકે રૂ.ઓગ્ણસિત્તેર હજાર છસ્સો છપ્પન
દુકાન નંબર ૦૪
જીગીશાબેન સુશીલભાઈ સેલર ભરવાપાત્ર રકમ કુલ ૬૯,૬૫૬/- અંકે રૂ.ઓગ્ણસિત્તેર હજાર છસ્સો છપ્પન
દુકાન નંબર ૦૫
બાલુભાઈ રામજીભાઈ સેલર ભરવાપાત્ર રકમ કુલ ૫૭,૨૬૪/- અંકે રૂ સત્તાવન હજાર બસ્સો ચોસઠ
દુકાન નંબર ૦૬
ભદ્રેશભાઈ પરસોત્તમભાઈ સેલર ભરવાપાત્ર રકમ કુલ ૬૦,૫૨૮/- સાઠ હજાર પાચસો અઠાવીસ
આ અંગેની નોટીસ દરેક ભાડુઆત ને મોકલવામા આવી છે જે આપ ડાઉનલોડ કરી શકો છો.
સાથે જેરામભાઈ જેભાઈ સેલર પિસાદ ખાતેની દુકાન ખાલી ન કરવા પર જેઓ પર કોર્ટ ખાતે ચાલી રહેલ કેસ નંબર નીચે મુજબ છે.જે સુરત કોર્ટ ની વેબસાઈટ પર જોઈ શકાય છે.
Case Type : SMCST-SMALL CASUSE SUIT
Filing Number :41/2007 Filing Date 21-03-2007
Registration Number :41/2007 Registration Date :2103-2007
CNR Number :GJSR15-000023-2007
ચેરિટી કમિશનર
ચેરિટીતંત્રની વિગતો, કાર્યો અને ફરજો
મુંબઇ સાવર્જનિક ટ્રસ્ટ અધિનિયમ-૧૯૫૦ ની અમલવારી પહેલાના જુદા જુદા ધર્મ મુજબ ટ્રસ્ટ અધિનિયમો અમલમાં હતા તે વખતના પ્રવર્તમાન અધિનિયમોનો અભ્યાસ કરી ટ્રસ્ટો ના અધિનિયમમાં વહીવટી સબંધે ખામીઓ દૂર કરવા અને તે બાબતે યોગ્ય પગલાઓ ભરવા અને ટ્રસ્ટના ટ્રસ્ટી ઓ પર જરૂરી નિયંત્રણ રાખવા તેમજ તે ટ્રસ્ટો ની મિલકતોની સમાજના હિતાર્થે ઉપયોગ થાય તે માટે જસ્ટીસશ્રી તેન્દુલકર સાહેબના અધ્યક્ષપણા હેઠળ એક કમીટીની રચના કરવામાં આવી અને તેવી કમીટીના રીપોર્ટના આધારે તે સમયે અમલમાં હતા તેવા જુદા જુદા અધિનિયમો તારીખ ૨૧ જાન્યુઆરી-૧૯૫ર થી રદ કરી સમગ્ર સમાજના લાભાર્થે સમગ્ર સમાજના હિતમાં છે તે અર્થમાં મંદિર, મઠના મહંતો, પુજારીઓ, આચાર્યો, અને ભટૃજીઓની વહીવટી ગેરરીતીઓ રોકવા માટે તેમજ જાહેર અને ધર્માદા ટ્રસ્ટો ની અને તેની વહીવટી ગેરરીતીઓ રોકવા માટે તેમજ જાહેર અને ધર્માદા ટ્રસ્ટો ની અને તેની મિલકતોનો વહીવટ યોગ્ય રીતે થાય અને ટ્રસ્ટી ઓ ટ્રસ્ટની આવકનો યથાયોગ્ય હિસાબો નિભાવે તેમજ ટ્રસ્ટની મિલકતનો ગેરવહીવટ ન થાય અને જરૂર પડે યોગ્ય ખુલાસાઓ કરી શકે તે બાબતે આવા અધિનિયમની જરૂરીયાત જણાતા અને તેવા શુભ આશયથી ધાર્મીક-ધર્માદાની મિલકતોનો ટ્રસ્ટી ઓ/વહીવટદારો દ્વારા ટ્રસ્ટની આવક અને મિલકતનો યોગ્ય વહીવટ કરે અને હિસાબો નિભાવે અને જરૂર પડે તેવી બાબતોએ સમાજ/હિતાર્થીઓને જરૂરી ખુલાસાઓ કરી શકે તે માટે મુંબઇ સાર્વજનિક ટ્રસ્ટ અધિનિયમ-૧૯૫૦ નો કાયદો ઘડવામાં આવ્યો/અમલી બન્યો.
જાહેર તંત્રનું મિશન/ઉદેશપણું/વિઝન.
મુંબઇ સાર્વજનિક ટ્રસ્ટ અધિનિયમ-૧૯૫૦ નો અમલ બૃહદ (સમગ્ર) મુંબઇ રાજયમાં ૨૧ મી જાન્યુઆરી, ૧૯૫૧ થી અમલી બનાવવામાં આવ્યો અને ગુજરાતમાં તેનો અમલ તા.૨૧/૧/૧૯૫૨ થી અમલમાં આવ્યો.
બૃહદ મુંબઇ રાજયમાંથી તા.૧/૫/૧૯૬૦ ના રોજ નવા બે રાજયો ગુજરાત અને મહારાષ્ટ્ર અલગ અલગ અસ્તિત્વમાં આવ્યા. ગુજરાત રાજયનું અલગ અસ્તિત્વ બનતા મુંબઇ સાર્વજનિક ટ્રસ્ટ અધિનિયમ-૧૯૫૦ નો અમલ ગુજરાત રાજયમાં તા.૧/૭/૧૯૬૧ થી લાગુ પાડવામાં આવ્યો છે અને બોમ્બે પબ્લીક ટ્રસ્ટ એકટની કલમ-૪ર અન્વયે ચેરિટી કમિશનર તે કોર્પોરેશન સોલ છે.
મુંબઇ સાર્વજનિક ટ્રસ્ટ અધિનિયમ-૧૯૫૦ અમલમાં લાવવાનો ઉદેશ જાહેર ધાર્મીક-ધર્માદા અને સખાવતી ટ્રસ્ટો ને લાગુ પડે છે. આવા ટ્રસ્ટનો વહીવટ સારી રીતે થાય, અને વહીવટ સમાજના વિશાળ હિતને લાગુ પડતો હોવાથી તેવા ટ્રસ્ટો ની મિલકતો સમાજના હિતમાં ઉપયોગમા થાય તેના વહીવટદારો તેનો સુયોગ્ય વહીવટ કરે અને તેવા વહીવટદારો પાસેથી હિતભાગીઓ યોગ્ય ખુલાસાઓ મેળવી શકે તેવા ટ્રસ્ટો ના પારદર્શક વહીવટ માટે કાયદો બનાવવાનો હેતુ છે.
જાહેરતંત્રની ફરજો.
મુંબઇ સાર્વજનિક ટ્રસ્ટ એકટ-૧૯૫૦ ની કરવામાં આવેલ જોગવાઇઓ અન્વયે ધાર્મીક, ધર્માદા કે સખાવતી હેતુઓ (ગરીબી અથવા દુઃખ નિવારણ), શિક્ષણ તથા તબીબી મદદ અને સામાન્ય રીતે સમગ્ર સમાજ ઉપયોગી બીજા હેતુઓ આગળ ચલાવવા જેવી પ્રવૃતિઓ માટે આવતા હેતુઓવાળી સંસ્થાઓની નોંઘણી કરવી તેવી સંસ્થાના ટ્રસ્ટીઓ/વહીવટદારો જે તે સંસ્થાની પ્રવૃતિઓ યોગ્ય કરે છે કે કેમ? તે પ્રવૃતિઓ સબંધે થતી આવક ખર્ચના હિસાબો નિયમિત નિભાવી ઓડીટ કરાવે છે કે કેમ? તે પ્રવૃતિઓ સબંધે થતી આવક ખર્ચના હિસાબો નિયમિત નિભાવી ઓડીટ કરાવે છે કે કેમ? તે બાબતે તેવા ટ્રસ્ટો ની મિલકતની જાળવણી યોગ્ય રીતે થાય છે કે કેમ? તેમજ તેવા ટ્રસ્ટો ઉપર નિયમન અને નિયંત્રણ રાખવા અને ટ્રસ્ટો ના વહીવટ સબંધે ઉપસ્થિત થતી બાબતોએ ખુલાસાઓ મેળવવા તથા તે બાબતે અધિનિયમમાં કરવામાં આવેલ જોગવાઇઓનો અમલ કરાવવાની કામગીરી.
અધિનિયમની કલમ-૧૮-૧૯ અન્વયે સાર્વજનિક ટ્રસ્ટની નોંઘણી માટે આવતી અરજીઓ સ્વીકારી અને અધિનિયમની જોગવાઇઓમાંથી ઠરાવેલ વિગતો મુજબ પરિપુર્ણતા થયેથી નોંઘણીનો દાખલો આપવો.
અધિનિયમની કલમ-રર તથા રર-એ અન્વયે સંસ્થાના નોંઘણી કચેરીમાં થયેલ પી.ટી.આર.ની નોંઘણી કોઇપણ નોંઘમાં થયેલ ફેરફાર સબંધે ફેરફાર રીપોર્ટ રજુ કરવા તેનો યોગ્ય નિકાલ કરી નોંઘ કરવી.
અધિનિયમની કલમ-૩ર અન્વયે દરેક સાર્વજનિક ટ્રસ્ટો , હિસાબો નિભાવવા કલમ-૩૩ અન્વયે દર વર્ષે તેનું સરવૈયું/હિસાબ તૈયાર કરવા તેવા હિસાબો ઓડીટર સમક્ષ ઓડીટ કરાવી કલમ-૩૪ મુજબ જે તે નોંઘણી કચેરીમાં રજુ કરાવવા.
અધિનિયમની કલમ-૩૫ અન્વયે સાર્વજનિક ટ્રસ્ટો ના ફાજલ નાણાંના રોકાણની પરવાનગી આપવી.
અધિનિયમની કલમ-૩૬ અન્વયે સાર્વજનિક ટ્રસ્ટની સ્થાવર મિલકતનું વેચાણ, તબદીલી, વિનિમય, બક્ષિશ તથા ખેતીની જમીન માટે દસ વર્ષથી વધુ સમય માટે તથા બિનખેતીની જમીન બાબત ત્રણ વર્ષથી વધુ સમય માટે ભાડાપટે આપવા પરવાનગી આપવાની જોગવાઇ.
કલમ-૩૭ અન્વયે સાર્વજનિક ટ્રસ્ટની મિલકતમાં દાખલ થવું ટ્રસ્ટી ના નિયંત્રણમાં હોય તેવા ચોપડા, ટ્રસ્ટની કાર્યવાહીની નોંઘના કોઇ ઉતારા વગેરે માંગવાની સત્તા તથા તપાસ કરવાની સત્તા .
કલમ-૩૮ અન્વયે મળેલ ખુલાસા મુજબ ટ્રસ્ટીઓ/બીજી કોઇ વ્યકિતએ ભારે બેદરકારી, વિશ્વાસભંગ, મિલકતનો, નાણાંનો ગેરઉપયોગ કરતાં સંસ્થાને થયેલ નુકશાન અંગેની નોંઘ સહીત ચેરિટી કમિશનરશ્રી/ સંયુકત ચેરિટી કમિશનરશ્રીને અહેવાલ કરવા.
કલમ-૩૯ ના મળેલ અહેવાલ અન્વયે કલમ-૪૦ મુજબ ચેરિટી કમિશનરશ્રી/સંયુકત ચેરિટી કમિશનરશ્રીએ સંસ્થાને થયેલ નુકશાન બાબતે જવાબદારી નકકી કરવી અને નુકશાનની રકમ નકકી કરવી.
કલમ-૪૧ અન્વયે જવાબદાર વ્યકિતઓ પાસેથી થયેલ ટ્રસ્ટને નુકશાનની રકમ વસુલ કરવા/જમા કરાવવા સરચાર્જ અંગે હુકમ કરવો.
કલમ-૪૧-એ અન્વયે ટ્રસ્ટ અથવા ટ્રસ્ટી ઓ કે તેની સાથે સંકળાયેલ વ્યકિતને ડાયરેકશન/સુચનાઓ આપવી.
કલમ-૫૦ અન્વયે હકુમત ધરાવતી કોર્ટમાં દાવો દાખલ કરવા.
કલમ-૫૦(અ) અન્વયે ટ્રસ્ટના સુયોગ્ય વહીવટ બાબતે સ્કીમ/યોજના ઘડવા.
કલમ-૫૦(અ)(૧) અન્વયે એકથી વધુ ટ્રસ્ટો નું એકત્રીકરણ કરવા.
કલમ-૫૦(અ)(ર) અન્વયે થયેલ યોજના/સ્કીમ સુધારાઓ કરવા તથા સ્કીમ પરચૂરણ અરજીઓ અંગે.
કલમ-૫૧ અન્વયે હિતાધિકારીઓ દ્વારા ટ્રસ્ટી ઓ સામે હકુમત ધરાવતી કોર્ટમાં દાવો દાખલ કરવા અંગે જરૂરી પરવાનગી આપવી.
કલમ-૫૪ ધર્માદા લાગાની કામગીરી.
કલમ-પપ અન્વયે ટ્રસ્ટની આવકમ અથવા વધારાની ફાજલ/પુરાંતનો ટ્રસ્ટના રચાયેલા હેતુ મુજબ ઉપયોગ અંશતઃ કે પુર્ણતઃ ઉપયોગમાં લઇ શકાય તેમ ન હોય તેવા સમયે અન્ય સખાવતી ધાર્મીક હેતુમાં તેવી પુરાંત-રકમમાં ઉપયોગ કરવાં હકુમત ધરાવતી કોર્ટમાં જવા માટે ચેરિટી કમિશનરશ્રી/સંયુકત ચેરિટી કમિશનરશ્રીની પરવાનગી મેળવવા અંગેની પરવાનગી આપવા.
નાયબ/મદદનીશ ચેરિટી કમિશનરશ્રીના કલમ-૧૮, ૧૯ તથા રર, રર-એ, ૨૮ અન્વયેના ચુકાદાઓ તથા કલમ-પ૪ ના ચુકાદાઓ સામે ચેરિટી કમિશનરશ્રી/સંયુકત ચેરિટી કમિશનરશ્રી સમક્ષ કલમ-૭૦ અન્વયે અપીલ દાખલ કરવા.
નાયબ/મદદનીશ ચેરિટી કમિશનરશ્રીના કલમ-૧૮, ૧૯ તથા રર, રર-એ, ૨૮ અન્વયેના ચુકાદાઓ તથા કલમ-પ૪ ના ચુકાદાઓ સામે ચેરિટી કમિશનરશ્રી/સંયુકત ચેરિટી કમિશનરશ્રી સમક્ષ કલમ-૭૦(અ) અન્વયે રીવીઝન અરજીઓ દાખલ કરવા.
કલમ-૩૩(૪)(એ) અન્વયે ટ્રસ્ટનું ખાસ ઓડીટ અંગેનો હુકમ કરવાની સત્તા .
અધિનિયમની કલમોના ભંગ બદલ શિક્ષાપાત્ર ગુન્હા માટે નાયબ/મદદનીશ ચેરિટી કમિશનરશ્રીના કલમ-૮૩ ના અહેવાલ અન્વયે ફોજદારી ફરીયાદ દાખલ કરવાની પરવાનગી ચેરિટી કમિશનરશ્રી/સંયુકત ચેરિટી કમિશનરશ્રી દ્વારા આપવાની સત્તા .
મુંબઇ સાર્વજનિક ટ્રસ્ટ (ગુજરાત) રૂલ્સ-૧૯૬૧ અન્વયે નિયમ-૩૬(૧) અન્વયે નાયબ/મદદનીશ ચેરિટી કમિશનરશ્રી સમક્ષની કાર્યવાહીના રેકર્ડ પ્રોસીડીંગ્સ મંગાવવા ૩૬(ર) (૩) નાયબ/મદદનીશ ચેરિટી કમિશનરશ્રી સમક્ષની ચાલતી કાર્યવાહીને ગમે તે તબકકે અટકાવવા તથા તબદીલ કરવાની સત્તા .
નિયમ-૩૬(૪) અન્વયે ટ્રસ્ટ એક નોંઘણી કચેરીઓમાંથી બીજી નોંઘણી કચેરીમાં ટ્રાન્સફર કરવાની સત્તા .
બોમ્બે પબ્લીક ટ્રસ્ટ રૂલ્સ-૩૩(૪) અન્વયે ફાળાની આકારણ સામે થયેલ વાંધા અરજીઓની અપીલોનો નિકાલ કરવા તથા કલમ-૩૬(૬) અન્વયે સ્વયંપ્રેરીત રાહે ફાળા આકારણી અંગે રીવીઝનની કાર્યવાહી કરવા.
કલમ-૪૭ અન્વયે ટ્રસ્ટી ની/નિમણૂક અંગે કોર્ટને અરજી કરવાની સત્તા
સ્થાવર મિલકત(ખેતી લાયક જમીન)
શ્રી ખલાસી ટીમલા પંચ રાંદેર ની સ્થાવર મિલકત સર્વે નંબર ૧૧અને૧૨( ખેતી લાયક ) સ્થળ જહાંગીરાબાદ જે સુરત ડિસ્ટ્રીકકોર્ટ ખાતે અને મહેસુલ વિભાગ દ્રારા શ્રી ખલાસી ટીમલા પંચ ટ્રસ્ટ ની છે જે સાબિતવાર થયેલ છે. જેને લઈ સામા પક્ષકારોઓ (મનહર જેરામ સેલર,દલસુખ જેરામ સેલર,ભિખીબેન જેરામ સેલર,જશુબેન જેરામ સેલર) ગુજરાત હાઈકોર્ટ મા અપીલ કરી સ્ટે મુકાવેલ છે. જેની હાલ સ્થિતી ગુજરાત હાઈકોર્ટ ખાતે સ્થગીત રાખવામા આવેલ છે. જેની વિગત નીચે મુજબ સામેલ છે.
( Filing(Stamp) Number : SCA/2201/2018 )CNR No : GJHC240077452018
જીવન સાથી પરીચય મેળો
જીવનસાથી પરિચય મેળાનું સ્થળ
વરર્ચુઅલ કલાસ રૂમ, એન. એમ. કોલેજ ઓફ એગ્રીકલચર, કૃષિ યુનિવર્સિટી, એરૂ ચાર રસ્તા, નવસારી
* યુવક/યુવતીએ સ્વ પરિચય મંચ ઉપરથી આપવાનો રહેશે.
* પરિચય મેળામાં ત્રણ વ્યક્તિઓ (યુવક/યુવતી, માતા/પિતા કે વાલી) ભાગ લઈ શકશે.
* પરિચય મેળાના સ્થળ સુધી સ્વ ખર્ચે આવવાનું રહેશે.
* સહયોગ શુલ્ક (રજીસ્ટ્રેશન ફી) યુવક/યુવતી દીઠ રૂ. ૫૦૦/- ફોર્મ સાથે જમા કરાવવાના રહેશે.
* હિંદુ માછી સમાજના કોઈપણ યુવક/યુવતી જીવનસાથી પરિચય મેળામાં ભાગ લઈ શકશે.
* પરિચય મેળાની માહિતી પુસ્તિકા તૈયાર કરવાની હોય ફોર્મ ભરી ફી સહિત તા. ૨૦-૧૨-૨૦૨૪ સુધીમાં ફરજીયાત આપવાનું રહેશે.
* યુવક/યુવતી દીઠ એક માહિતી પુસ્તિકા તે જ દિવસે પરિચય મેળાના સ્થળ પર આપવામાં આવશે.
રજીસ્ટ્રેશન માટે સંપર્ક
ઈશ્વરભાઈ એન. ટંડેલ- મો. ૯૮૨૪૭૯૯૦૩૮
હિરેનભાઈ આઈ. ટંડેલ- મો. ૯૭૧૨૩૦૯૬૬૯
નિલયકુમાર એચ. ટંડેલ- મો. ૯૩૭૬૭૦૧૨૨૯
પરિમલભાઈ કે. ટંડેલ- મો. ૯૮૨૫૩૮૭૦૬૮
પ્લોટ દસ્તાવેજ
વિષય: પ્લોટ અંગેનો દસ્તાવેજ કરવા બાબતે છેલ્લી નોટીસ
સવિનય જણાવવાનું કે મોજે જહાંગીરપુરા રેવન્યુ સર્વે નંબર ૮૩/૪, ૧૦૬/અ બ્લોક નંબર ૧૩૬ ટીમલા ખલાસી પંચ રાંદેર, ટ્રસ્ટ નોંધણી નંબર એ/૬૬૧ સુરત ખાતેની બિનખેતીની મિલ્કતનું
પ્લોટનું ચેરીટી કમીશનર સાહેબશ્રી ના હુકમ ના અનુસંધાન વેચાણ દસ્તાવેજની કાર્યવાહીમોડા મા મોડી જા.નં. ૭તા. ૦૨/૦૧/૨૦૨૩ મુજબ વિશિષ્ટ સંજોગોમાં કલમ ૩૬ મુજબ તા. ૩૧/૧૨/૨૦૨૪ સુધી લંબાવી આપવામાં આવી હતી.
વિશેષમાં જણાવવાનું કે સદરહુ વિષય સંદર્ભે પ્લોટ અંગેની મિટીંગમાં વખતો વખત આ ઉપર મુજબનું જણાવવામાં આવ્યુ છે. જે પ્લોટ હોલ્ડરો નો દસ્તાવેજ બાકી છે તેમણે તા.૩૧/૧૧/૨૦૨૪સુધીમાં ખલાસી ટીમલા પંચ પર આવી તેમના જરૂરી દસ્તાવેજો અને દસ્તાવેજની રકમ જમા કરાવી જવી. આ માટે દરેક પ્લોટ હોલ્ડરે શ્રી પ્રિયવદનભાઈ સેલર અને શ્રી વસંતલાલ સેલરનો સંપર્ક કરવો. ત્યારબાદ કોઈનો પણ દસ્તાવેજ ન થાય અથવા રહી જાય તો તેના માટે શ્રી ખલાસી ટીમલા પંચ જવાબદાર રહેશે નહી. આ માટે તમને આ છેલ્લી નોટીસ / માહિતી આપવામાં આવે છે.
જો આપને દસ્તાવેજ ન બનાવવા હોય/આપને પ્લોટ ની જરૂરિયાત નથી જેવ અન્ય કારણ માટે સંપુર્ણ પણે જવાબદારી આપશ્રીની રહેશે. જેના તમે બંધનકર્તા રહેશો જેની નોંધ લેશો.
દસ્તાવેજ બાકી રહેલ પ્લોટ નંબર :
૭૦,૫૧,૬૫,૧૪૨,૧૮૨,૧૭૪,૧૭૮,૧૭૯,૧૬૪,૧૬૧,૧૫૩,૧૪૦,૧૨૭,૧૫૦,૧૫૫,
૧૫૨,૧૪૭,૧૧૯,૧૩૪,૧૧૬,૧૧૨,૧૧૧,૧૧૦,૧૦૮,૧૦૬,૧૦૫,૧૦૪,૯૬,,૯૨,૯૪,
૮૫,૮૩,૬૩,૫૫,૩૭,૩૦,૩૨,૨૯,૨૮,૨૭,૨૫,૨૩,૨૦, ૧૧,૦૫,૦૯,૬૯,૫૯,૪૩
ટીમલા ખલાસી પંચના 👨👩👧👦
:શ્રી ગણેશાય નમ: આથી ટીમલા ખલાસી પંચના તમામ ભાઈ/બહેનોને જાણ કરવામાં આવે છે કે વાર્ષિક સાધારણ સભા ટીમલા ખલાસી પંચના પ્રમુખશ્રી વસંતલાલ નારણદાસ સેલર તથા ટ્રસ્ટી મંડળના વડપણ હેઠળ તારીખ : ૧૫/૧૨/૨૦૨૪ ને રવિવારના રોજ સવારે ૧૦.૩૦ કલાકે ટીમલા ખલાસી પંચના મકાનમાં નીચે જણાવેલ કામોના નિકાલ માટે રાખવામાં આવેલ છે. જેમાં સમાજના તમામ ભાઈ-બહેનોએ સમયસર હાજર રહેવા વિનંતી .
સાથો સાથ દરેક જહાંગીરપુરા ના ૧૯૩ જમીન ધારકો/વારસદારશ્રીઓ પણ અવશ્ય હાજર રહેવા વિનંતિ
( બાંધકામ અંગેની સામાન્ય પ્રશ્નોત્તરી આપવા બાબત)
📚નોટબુક વિતરણ📚
ટીમલા ખલાસી પંચના તમામ વિદ્યાર્થીઓએ તા.૦૭-૦૭-૨૪ના રોજ સવારે ૧૧:૦૦ વાગ્યે પંચના મકાન પર આવી પોતાના પ્રોત્સાહિત ઈનામ નોટબુક લઇ જવા વિનંતી. 📚📚📚📚📚📚📚📚